Armando (18 september 1929 geboren als Herman Dirk Dodeweerd te Amsterdam – 1 juli 2018 overleden te Berlijn-Potsdam) was een bijzonder veelzijdig kunstenaar. Hij speelde viool in het Tata-Mirando-orkest, was bekend van het VPRO-televisieprogramma Herenleed (samen met Cherry Duyns) en schilderde, tekende, dichtte, schreef proza, was Chef kunstredactie van de Haagse Post, schreef columns voor het NRC. Bovenal was hij ook beeldhouwer.

In 1997 kocht Beelden aan Zee haar eerste Armando aan, een monumentale Kopf in brons uit datzelfde jaar. Door de schenking van een verzamelaarsechtpaar werd deze collectie aanzienlijk uitgebreid met een Kopf (1999), een Gestalt (1998) en een Rote Schale (2003).

Algemene thema’s in het beeldende werk van Armando zijn schuld, de Tweede Wereldoorlog, de herinnering en een overheersend gevoel van melancholie. Als beeldhouwer bediende Armando zich van een eigenzinnige beeldtaal van grote vormen met een zeer expressieve huid. De menselijke figuur is steeds vervormd tot een zeer essentiële vorm: een blok, een koppoter. Daarmee vertoont deze sculptuur enige verwantschap met CoBrA. Een mengeling van het authentieke, zoals men bijvoorbeeld bij het speelse kind aantreft, en een bewustzijn dat de mens tot alle slechts in staat is, geeft de beelden een vreemde aanwezigheid. Er is een ondraaglijke lichtheid van het bestaan die Armando altijd heeft bevreemd en een drijvende kracht is geweest achter al zijn artistieke arbeid.