Maria Manton is op 4 december 1915 in de Algerijnse plaats Blidah geboren uit Franse ouders. Haar vader was beroeps- militair en maakte regelmatig promotie, waardoor het gezin vaak verhuisde. Haar gehele schooltijd bracht zij door in Algiers. In het voortgezette onderwijs vatte ze grote belang- stelling op voor archeologie en in het bijzonder egyptologie en besloot ze geschiedenis te gaan studeren. Doordat ze getroffen werd door een ziekte die ruim een jaar aanhield, moest ze afzien van haar studieplannen. Haar moeder leerde haar tekenen om de verveling tijdens haar ziekte te verdrij- ven. Een bevriende schilder van de familie onderkende haar talent en adviseerde Maria om zich in te schrijven bij de École des Beaux-Arts in Algiers. Hoewel haar ouders niets in een artistieke carrière voor hun dochter zagen, schreef zij zich in 1936 toch in en volgde lessen in meerdere disciplines. Op de academie ontmoette zij in 1941 de schilder Louis Nallard. Deze was gemobiliseerd bij de meteorologische dienst in Tunesië, niet ver van de Algerijnse grens.
Maria Manton was in die tijd verbonden aan een legeronderdeel in Algerije en schuwde het avontuur niet toen zij zich in 1943 aanmeldde om een nieuw benoemde generaal te escorteren die met auto’s een tocht naar het oosten van Algerije ging ondernemen, waar contact gelegd werd met het Amerikaanse leger. Met een van de Amerikanen geleende Dodge verraste ze Nallard bij zijn onderdeel in Tunesië. Tijdens een verlof in 1944 huwden ze in Algiers, waar ze zich na de demobilisatie samen vestigden en waar ze in 1946 haar eerste solo-expositie had.
Aangetrokken door het kleurgebruik van Matisse en de wijze waarop Braque zijn schilderijen opbouwde, schilderde Maria portretten van familieleden, stillevens en landschappen.
In 1947 verhuisde het echtpaar naar Parijs. Hier begon Maria Manton onder invloed van het Kubisme en na kennismaking met het werk van Roger Bissières, Auguste Herbin en Alberto Magnelli, haar eerste abstracte werk. Al in 1948 nam ze deel aan een groepsexpositie in de Parijse galerie Colette Allendy en een jaar later hingen haar werken zij aan zij met die van Hans Hartung, Gérard Schneider en Pierre Soulages in de vooraanstaande, in naoorlogse abstracte kunst gespecialiseerde, Galerie Lydia Conti, waar ze in 1950 een eerste solo-expositie had, en op de Salon des Réalités Nouvelles. Naast exposities in Parijs trok haar werk internationale aandacht in de reizende Exhibition of Contemporary French Art, welke Rio de Janeiro, Sao Paolo en Buenos Aires aandeed en in tentoonstellingen in Nederland, België, Zwitserland, Italië, voormalig Joegoslavië, Algerije en de Verenigde Staten.
Van 1950 tot 1953 beheerden Nallard en Manton het Hotel du Vieux-Colombier in de nabijheid van Saint-Germain-des-Prés, dat werd bezocht door vele artiesten, zoals Serge Poliakoff die toen in zijn levensonderhoud voorzag door balalaika te spelen in Russische restaurants, Sydney Béchet en de beeldhouwer César.
Zowel Maria Manton als Louis Nallard waren vanaf 1948 nauw betrokken bij de Salon des Réalités Nouvelles als deelnemers, bestuurders (Maria was meer dan 30 jaar secretaris) en stimulators van jong talent. (De Salon des Réalités Nouvelles is de jaarlijkse tentoonstelling van de abstractie, die sedert 1946 in Parijs wordt georganiseerd door de kunstenaarsvereniging
Réalités Nouvelles, welke vereniging ten doel heeft de promotie van non-figuratieve of abstracte kunst.) Maria Manton en Louis Nallard hebben samen veel gereisd, met name rondom de Middellandse Zee.
De stijl van Manton’s naoorlogse abstractie wordt gekenmerkt door de ononderbroken lijn, geometrie en harmonieus kleurgebruik. Overwegend Mediterrane tinten oker, rood, blauw en bruin, maar ook de grijs- en aardetinten van het analytisch kubisme. Vanaf eind jaren vijftig wordt haar stijl informeler en maken de aardkleuren plaats voor helder blauw, roze- en lilatinten.
Op 2 september 2003, vlak voor de opening van de tentoonstelling ‘Mère Algérie’ in het Musée de Villeneuve-sur-Lot, waarin werken van haar en andere kunstenaars met een band met Algerije waren opgenomen, overlijdt zij in Parijs.
Werken van Maria Manton bevinden zich in de collecties van ondermeer het Musée National d’Art Moderne à Paris (Centre Pompidou), het Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris en het Musée National des Beaux-Arts d’Alger.
